Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΜΠΙΝΓΚ ΠΑΛΙΟΥΡΙΟΥ & ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΝ «ΚΑΜΠΕΡΣ»

Σε συνέχεια της κατασκευής του Ξενία (1962) στα τέλη της δεκαετίας άρχισαν τα έργα κατασκευής του κάμπινγκ βορειότερα, όπου το μικρό λιμανάκι. Την ίδια περίοδο εγκαινιάζονταν τα κάμπινγκ στην Αγία Τριάδα, το Φανάρι Κομοτηνής, την Αλεξανδρούπολη, τη Σκοτίνα, την Κρυοπηγή κ.α. Ο διευθυντής του

Ε.Ο.Τ. Μπαλόπουλος είχε δίκιο όταν μιλούσε περί του «αγνώστου εις την χώραν μας θεσμού των κάμπινγκ» (Μακεδονία, 13/2/1971). Η λέξη «κάμπινγκ» εμφανιζόταν στο ελληνικό λεξιλόγιο και η ‘Μακεδονία’ (20/9/1970) ενημέρωνε ότι « Η γλώσσα μας άλλαξε όπως κι΄ η ζωή μας. […] κι η αλάνα που έπαιζαν τα παιδιά [έγινε] ‘κάμπινγκ’». Αν και πρόκειται για προφανή δημοσιογραφική υπερβολή, ωστόσο για εμένα όντως το κάμπινγκ είχε την έννοια της αλάνας!

Μακεδονία, 17/7/1971

Στα τέλη του 1970 η ‘Μακεδονία’ (28/11/1970) δημοσιεύει ανακοίνωση του Ε.Ο.Τ. ότι τα έργα στο κάμπινγκ Παλιουρίου «εν τω περατούσθαι ευρίσκονται» και ότι θα έχει χωρητικότητα 603 (προφανές λάθος) ατόμων. Το καλοκαίρι του 1971 «ήρχισε προσφάτως τη λειτουργία του»(Μακεδονία, 17/7/1971) και διαβάζουμε σχετικά ότι εξελίσσεται «εις ιδεώδη τόπον παραθερισμού, [είναι] πρότυπον συγκρότημα, κατακλύζεται υπό πλήθους παραθεριστών. Διαθέτει όλας τας συγχρόνους εγκαταστάσεις [για τους] επισκέπτας – «κάμπερς». Διαθέτει καταστήματα τυποποιημένων ειδών διατροφής («η καντίνα» στην ιδιόλεκτο του κάμπινγκ), πλυντήρια κ.α. Ήταν χωρητικότητας 600 ατόμων ημερησίως με 103 θέσεις για σκηνές και 68 για τροχόσπιτα. Το οργανωμένο κάμπινγκ εκτεινόταν αρχικά στο κάτω μέρος της περιφραγμένης έκτασης με το πίσω μέρος να είναι γεμάτο χόρτα.

Το οργανωμένο κάμπινγκ μπροστά στην παραλία

Το «κατακλύζεται» της εφημερίδας δεν είναι υπερβολή. Ήδη από τα πρώτα χρόνια το κάμπινγκ ήταν γεμάτο και η πινακίδα ‘Full’ προειδοποιούσε τους επίδοξους «κάμπερς». Έτσι, την ‘πατήσαμε’ την πρώτη χρονιά μας, το 1975 (σχετικά παρακάτω). Τον Αύγουστο του 1971 – πρώτη χρονιά λειτουργίας του κάμπινγκ Παλιουρίου- η αύξηση των τουριστών στα κάμπινγκ της Β. Ελλάδας ήταν εντυπωσιακή (Μακεδονία, 21/8/1971).

Το Ξενία και στο βάθος οι εγκαταστάσεις του κάμπινγκ, δεκαετία του 1970 (;)

Σήμερα σκέφτομαι το εξής. Στην προ ίντερνετ εποχή ή και στην προ διαφημίσεων σε εφημερίδες εποχή πως αλήθεια κυκλοφόρησε η φήμη για αυτό το κάμπινγκ και πως αλήθεια γέμιζε; Από στόμα σε στόμα προφανώς. Όμως ήταν τόσοι οι Έλληνες «κάμπερς» στις αρχές της δεκαετίας του 1970; Και οι πολλοί ξένοι που βλέπαμε από τότε πως πληροφορήθηκαν τη δημιουργία του κάμπινγκ; Μάλλον από τη διαφημιστική εκστρατεία

Το κάμπινγκ στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του, ίσως και τον πρώτο χρόνο.

του Ε.Ο.Τ. σε διεθνή τουριστικά συνέδρια και τα ευρωπαϊκά κατασκηνωτικά περιοδικά (π.χ. στο συνέδριο του Γκράτς, του Αμβούργου ή του Έσσεν το 1971, Μακεδονία, 14/4, 12/5/1971). Οι Ευρωπαίοι κατασκηνωτές ήταν ενθουσιασμένοι από τα κάμπινγκ της Κασσάνδρας. Το «έγκυρο» γαλλικό περιοδικό

Caravaning, Γαλλικό κατασκηνωτικό περιοδικό,
τεύχος Ιουνίου 1975

‘Caravaning’ (τεύχος 232) δημοσίευσε άρθρο για τα κάμπινγκ κρίνοντας τα ως πρώτα με τη δεύτερη θέση να παίρνουν τα κάμπινγκ της Ιταλίας και την Τρίτη της Γαλλίας (Μακεδονία, 10/6/1975). Να υποθέσω ότι οι γονείς μου διάβασαν το ‘Caravaning’ και αποφάσισαν να πάμε και εμείς στο κάμπινγκ ένα μήνα μετά; Αν και ήδη από την 20^η Ιουλίου 1975 τα κάμπινγκ ήταν «υπερπλήρη» (Μακεδονία, 20/7/1975). Η επιτυχία του νέου θεσμού έφερε και τις πρώτες διαφημίσεις για είδη κάμπινγκ.Όχι τόσο ευφάνταστες όσο οι γαλλικές με τον Αστερίξ και τον Οβελίξ πάντως...

Μακεδονία, 18/6/1978, διαφήμιση
ειδών κάμπινγκ του "Πανίδη"

Βέβαια και πάλι βλέπουμε αντιδράσεις (σχετικά και στο "σχέσεις αγάπης και μίσους"). Π.χ το 1968 η ‘Μακεδονία’ (3/4/1968) με αφορμή την απαλλοτρίωση έκτασης στην Αγ. Τριάδα Θεσσαλονίκης για δημιουργία κάμπινγκ γράφει ότι οι εγκαταστάσεις «απομακρύνουν τον λαόν από τας γνωρίμους εις αυτόν παραλίας με τον αποκλεισμόν των εκτάσεων και την επιβολήν εισιτηρίων και τιμών απλησιάστων εις τα κοινά βαλάντια». Είναι η ίδια συζήτηση που κρατάει εδώ και πάνω από πενήντα χρόνια. Πρέπει να αναπτύσσονται τουριστικά οι παραλίες και σε ποιο βαθμό αυτό έρχεται σε αντίθεση με την προφανή και κατοχυρωμένη ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές; Αν και πλέον αυτό το πρόβλημα δεν το δημιουργούν τα κάμπινγκ αλλά τα χαοτικών διαστάσεων και εξαπλώσεως μπίτς μπάρς (σχετικά σε επόμενο). 
Υ.Γ. Η πληροφορία που είχα από στέλεχος του Ε.Ο.Τ. ότι τα αρχεία του Ε.Ο.Τ. σε μεγάλο βαθμό έχουν καταστραφεί (είναι δυνατόν;) διέψευσε τις φρούδες ελπίδες μου ότι θα μπορούσα να βρω εκεί στοιχεία και συγχρόνως μεγαλώνει - χωρίς να το θέλω- την αξία αυτών των κειμένων.