ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

 

Πλάτανος στην εκκλησία του Αγ. Γεωργίου, μεταξύ Παλιουρίου και Αγ. Παρασκευής

1.       Ο καινούργιος δρόμος από την Ποτίδαια ως την Κασσανδρεία.

2.     Η διαδρομή από το Παλιούρι ως την Αγ. Παρασκευή, ίσως η μοναδική στην Κασσάνδρα που οδηγάς μέσα σε δάσος.

3.    Τα οικογενειακά μπάνια.

4.   Η προσπάθεια του Δήμου Κασσάνδρας να δείξει ότι η περιοχή έχει και λίγη ιστορία με τα αγάλματα της Κασσάνδρας στο Πευκοχώρι και του Σκυλλία στη Ν. Σκιώνη. Οι δεκάδες φωτογραφίες τουριστών δείχνουν και την επιτυχία.

5.       Η λίμνη της Μαυρόμπαρας (…αλλά όχι η διαδρομή!).

Λίμνη Μαυρόμπαρα

6.       Το τεράστιο παρκινγκ στη Χανιώτη.

7.       Η εκδρομή για πίτσα στη Σίβηρη 

9.    Η προσπάθεια του Δήμου Κασσάνδρας να βρει λίγες ακόμα θέσεις παρκαρίσματος στο Πευκοχώρι και στην Άθυτο.

10.   Οι ελεύθερες παραλίες. 
11. Οι κάδοι ανακύκλωσης (επιτέλους!)

12. Να δίνω προτεραιότητα στους πεζούς για να περάσουν τον κεντρικό δρόμο του Πευκοχωρίου όταν κρατάνε δύο παιδιά, τρεις τσάντες, ψάθες και ένα τεράστιο σωσίβιο!

Οικογενειακά βάρη

13.   Η ταχύτητα που ο Ο.Τ.Ε. σπεύδει να επιδιορθώνει βλάβες τα Σάββατα του καλοκαιριού.

14.   Η διεθνοποίηση του τουρισμού και της γειτονιάς μας που δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά μας να μιλάνε Αγγλικά, Γαλλικά κ.λπ. (επιστροφή στη δεκαετία του ’80).

15.   Ο κήπος μας.

16.   Η αλεπού, ο λαγός, ο σκαντζόχοιρος και τα πουλιά που επισκέφθηκαν και επισκέπτονται την αυλή μας. 

17.   Τα δελφίνια (που δεν είδα…).

18.   Τα πολυτελή αυτοκίνητα των Βαλκάνιων γειτόνων μας (στο Μαϊάμι της νοτιοανατολικής Ευρώπης).

19.   Οι απελπισμένες προσπάθειες των υπαλλήλων στα καταστήματα να εξυπηρετήσουν γρήγορα τους πελάτες μιλώντας συγχρόνως αγγλικά, σέρβικα και ελληνικά (ήρωες… άραγε τι μισθό παίρνουν;)

20.   Τα καταστήματα που κόβουν πάντα αποδείξεις.

21.   Οι ξένοι που αγοράζουν σπίτια και τα θεωρούνε ως «πρώτη κατοικία» στην οποία μένουν πάνω από έξι μήνες.

22.   Οι ξένοι που έμαθαν και μιλάνε Ελληνικά.

23.   Τα εκκλησάκια και τα ξωκλήσια.

Καψόχωρα

24.   Η βόλτα για κρέπα και λουκουμάδες στο Πευκοχώρι.

25.   Που τα παιδιά μου δημιουργούνε αναμνήσεις από μέρη αγαπημένα.

26.   Η εμφάνιση περισσοτέρων ποιοτικών καταστημάτων σε περιβάλλον και προϊόντα τα τελευταία χρόνια.

27.   Η ελάχιστη κίνηση στη διαδρομή από το Παλιούρι προς τη Σίβηρη.

28.   Το δάσος που επανακάμπτει αργά και σταδιακά 13 χρόνια μετά τη φωτιά του 2006.

29.   Η ατελείωτη εδώ και χρόνια συζήτηση για την καλύτερη ώρα και την καλύτερη διαδρομή για να γυρίσεις στη Θεσσαλονίκη την Κυριακή.

30.   Η τρίτη γενιά παραθεριστών (εγγόνια…) και οι αναμνήσεις από τους παππούδες και τις γιαγιάδες.

31.   Τα καταστήματα με τοπικά προϊόντα.

32.   Η δειλή αλλά σημαντική προσπάθεια να ξεφύγει η Κασσάνδρα από το μαγικό τρίπτυχο «θάλασσα, ήλιος, διασκέδαση». (βλ. και # 4).

33.   Η διαστροφή μου - στην εποχή των Google Maps & Earth- να ξεφυλλίζω νέους και παλιούς χάρτες της Κασσάνδρας για να βρω τον «καλύτερο» 

34.   Η Άθυτος και τα ωραία εκεί καταστήματα.

Άθυτος # 1

Άθυτος # 2

35.  Τα ωραία καφέ μπαρ  στην Άθυτο.
36. Τα πυροτεχνήματα σε δεξιώσεις γάμων ή πάρτι σε μπιτς μπαρς.
37.    Που ακόμα βλέπω ανθρώπους να διαβάζουν στην παραλία. 
38.  Η αίσθηση ότι πλησιάζω όταν περνάω το ‘Kassandra Palace’. 
39. H ησυχία στο Κάνιστρο (για πόσο ακόμα;)

Κάνιστρο, καλοκαίρι 2019

40. Η αναβαθμισμένη πλατεία του Παλιουρίου.

      Μου αρέσει η Κασσάνδρα... παρά τη γκρίνια μου!